14 Ocak 1943’te yapılan bu konferans, Roosevelt ve Churchill savaşın gidişatını belirlemek ve fikir yürütmek amacıyla yapılmış ve savaşın, düşmanın “kayıtsız-şartsız” teslim olmasına kadar sürdürüleceği kararı alınmıştır. Türkiye ise savaşın barış anlaşmaları ile sonuçlandırılmasını düşünüyordu. Ancak ABD ve İngiltere, Türkiye’nin savaş hakkındaki fikirlerinden çok, Türkiye’nin kendi yanlarında savaşmalarıyla ilgileniyorlardı (Köroğlu, 2011, 199).
Konferansta, Rusya üzerindeki baskıyı azaltmak için Sicilya adasına çıkarma yapılması ve Almanya üzerindeki baskının arttırılması; Balkanlar’da ikinci bir cephenin açılması için Türkiye’nin savaşa katılması gibi kararlar da alınmıştır.