Ben Seni

Evrende aranan bir yaşam alanıdır kalbin;
Sen benim
dünya yokken sığındığım gezegenim.

Uğruna kuş olunacak bir ormandır gözlerin;
Sen benim
yalnızlıktan boğulduğum gecelerim.

Mutlu sonla biten bir romandır ellerin;
Sen benim
okumaktan sıkılmadığım şiirlerim.

Ben seni;
Vapur seferleri iptal edilen şehrin martısı kadar.
Lambası sönmüş sokaklarda yürüyecek kadar.
Tek kişilik koltuğun sana ayırdığım payı kadar.

Ben seni;
Yatacak kadar
adımı sesinden duyduğum köşede.
Kalacak kadar
uyumayacağımızı bile bile.
Bakacak kadar
sana yıldız dolu gökyüzünde.

Her şeyden önce
ben seni en çok
makyajını silip de geldiğin gece.