İki gün var devirmene yirmi beşi
En olgun zamanlarıdır hayatın
Ve biz ayrılığın karmaşasında
Farklı pencerelerden kucaklıyoruz güneşi
Yaşama bakış açım
Yeni doğmuş çocuk, adınca
Belki dönersin diye
Zarflar saklıyorum bir köşede
Biliyorum her şey eksik, yarım
Biliyorsun taradım saçlarını -kuruttuktan hemen sonra-
Her an her vakit, sen, öteki yarım
Gözlerin eskisi gibi mi bakıyorlar hâlâ?
Avuç içlerine papatyalar bırakıyorum
Son kez koklarsın
Bu sevdanın bedeli ölüm değil, sürgündür
Biliyorum, sen de “derin derin sevdalara dalarsın”
En solgun zamanlarıdır hayatın
Gelmediğin her gün
Bir güneş daha batırıyorum
Eski günlerindeki gibi sevdanın.