Günden Güne Çoğalan

Irmak dökülürdü kirpiklerimize
Öylesine, birdenbire
Sabır çektik yıllarca, tespihlerimiz uçsuz bucaksız
Ve bir hayat kurduk,
Dünden bugüne çoğalan
Oyunsuz, tuzaksız.
Beş yıl sonrayı düşündük, iki göz oda
Şimdi beş ay sonrasındayızdır
İkimizin.
Patika bir yol vardı
Ucunda yıllanmış yaşanmışlık
Olan bitene bakılırsa
Biz de artık yaşanmıştık
Ve her şey aynalarda kaldı, geçmişi gösteren
Toprak çamur olur muydu yağmur görmeden?
Hani söz vermiştin
Mektuplar gönderecektin gittiğin her yerden
Zarflar tükenmiş olsa gerek memleketinde
Öyle bir ihtimal ki bu
Dünden bugüne yok olan
Öylesine bir sevda günden güne çoğalan.
Şiirler tükenmek bilmiyor ortada bir veda olmayınca
Bir sarılış eksik mesela, bir koku yok burnuma dolup taşan
-Şiirler tükenmiyor kırk yıllık bir sevda kaybolduğunda-
Adım adım gölgenin izinden
Ayak izleri iki çift karlar içinden
Yaprak hışırtılarında soluklanıp
Dört mevsim çizdim
Sonu bahardır.
İki ihtimalden biri bahar getirir
Diğeri soluma intihardır.