Melankoli

Hüzünden beslenir bulutlar
Karanlık ve gri hâkim gökyüzü
Melankoli…
Yağmur damlaları camın ardında
Uzatıyorum bir tanesine elimi
Tohum oluyor avucumda
Kendiliğinden fidan
Alıp yüreğime koyuyorum onu
Kanıma karışıyor meyvesi
Kirpik uçlarıma kadar işleyen
Bir şey oluveriyor birden.
Dalıp uyuyorum
Uyuyorum
Bir kez daha yeniliyorum işte.
Hava açıyor birden
Güneş vuruyor tenime
Aç kalınca bulutlar
Dağılıyor dört bir yana:
Melankoli.

Müzik: Once Upon a Time – Evgeny Grinko