Evime geldiğin yolları gözlüyorum
Bembeyaz, karlar altında
Tıpkı yüreğin gibi.
Sahi hatırlar mısın yüreğini erittiğim günleri?
İlk günlerde köşelere saklanırdın
Ürkektin o günler.
Artık güven duygusu sarmış dört bir yanını
Gözlerinden öptüğün bir adam
Almış ürkekliğini.
Ben yine avuç içlerindeyim
Tebessümüne iki parmak uzaklıkta
Çene yapından elmacık kemiklerine kadar
Şehrinde kahvaltı etmemişken
Seviyorum seni.
1 Comment
Yüreğinize sağlık…