Sorguladıkça

Bilmem, kaç kilometre ya da dağ arası uzağında
Bir gölbaşı
Sisli puslu bir kirlilik almış
Ellerini kavuşturduğum karlı tepe
Yoksunluğun buralara da uğramış belli
En çok belli burada
Ve bir ev, iki oda bir balkon
Yolları asfalt olmuş
Belli, uğramamışsın hiç.
İçim kül,
Hâlâ masalsı yalanlar söylüyorum kendime
Her şeyin yarım kaldığı şehirde.
Yaşatan insanı, nedir?
Sorguladıkça geçmiş çöker kara geceye
Sen yoksun ya, uyunmuyor işte bu şehirde.
Kimseler bilmez,
Gökyüzünden daha büyüktü şu aramızdaki
Sahi orada mı hâlâ teninde yaşadığım hasret
Saklar mısın bir gömlek bir atkı, kuytu diplerde
Gök yüzünden esinlenmişti
Kirpik uçlarından toplardım sevdaları bense
Ellerin,
Uçurum kenarında sapasağlam bir halattı sevgilim,
Asıyorum kendimi ellerine…