Unutlarım

İz bırakmışım nefes aldığım her şehirde
Dizlerim titrerdi düşündükçe kalışlarını
Kimseler duymasın diye adını gizlerim
Kim derdi ki bana rüzgâr olduğun kanatlarla
Başka diyarlara uçacaksın.

Kimseler duymasın diğer adını
Hislerim muğlak, kayıp
Gezmedik mi sanki her noktasını cennetin
Kim derdi ki sana, fırtınalarda savrulup
Kaybolacaksın.

Sezmedim değil olacakları
Olmadığın dünler var günlüklerimde
Zoraki yazıyorum güzelim, inan ki bu böyle
Kim derdi satın almış, kim ermiş genç yaşında
Susup öylece kalacaksın, anlayınca.

Beklemeyi bıraktım geceler uzadıkça
Dizlerim titremez oldu son birkaç yıl
İzlerdim gelişlerini penceremden
Kim derdi ki kavgalar edeceğiz
Sessizliğini, bozmayacaksın.

Şimdi çıkagelir umutlarım
Günlüklerim yırtılır kendiliğinden
Yeni sayfalara gebe bi’ kadın
Aynalara fermuar çeker
Eşsizliğini resmiyete döker.

Aynalarda geçmiş izleri,
Her dokunuşum aynalarda iz bırakmış
Şimdi bir şeyler büyümüş, adı konsun
Kim derdi ki çiçekler sulayıp
Meyvesiyle boğulacaksın.

Söz verdim, duymayacağım adını
Unutmadım ölen hiçbir kadını
Bir zehir içtim, tadı sen
Kim derdi sahi bir yanım
Kendimi seninle tamamladım.

Şimdi çıkagelir unut-larım
Yine sinmedi yazdıklarım
Panzehir içtim, adı sen
Kim serdi tabutları önüme
Hangisine sarılacağım?

Varlık da benim yokluk da ben
Her göz ayna, her detayda kem
Münhasır ve müstahak
Dün hasıraltı edilenler
Bugünleri, kazanacak.

Müzik:  Abel Korzeniowski – Charms
Rıhtım dergisinin 40. sayısında yayımlanmıştır.